En toen...

Een treffend gedicht van de Duitser Martin Niemöller (militair, theoloog en verzetsstrijder - wat een combinaties, hein) toen hij ten tijde van wereldoorlog II het stilzitten van de Duitse elite tegen Hitler aankloeg...

Toen de nazi's de communisten arresteerden, heb ik gezwegen;

ik was immers geen communist.

Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten, heb ik gezwegen;

ik was immers geen sociaaldemocraat.

Toen ze de syndicalisten kwamen halen, heb ik gezwegen;

ik was immers geen syndicalist.

Toen ze de Joden opsloten, heb ik gezwegen;

ik was immers geen Jood.

Toen ze de katholieken arresteerden, heb ik gezwegen;

ik was immers geen katholiek.

Toen ze mij kwamen halen,

...was er niemand meer die nog kon protesteren.



Blijft Opglabbeek stilzitten, of komt er beweging in de (werf)keet...

Of helpt de keet verven in een ander kleurke...

Nog 39 dagen en de lijsten zijn ingediend, en keuzes kunnen gemaakt worden...

Je gedachten zijn vrij...